loading...

server

بازدید : 7
چهارشنبه 2 اسفند 1402 زمان : 18:00

آداب و رسوم چهارشنبه سوری

یکی از رسوم سالانه و قدیمی مردم ایران، جشن سوری یا چهارشنبه سوری در ایران است. در این جشن، که قبل از نوروز برگزار می‌شود، مردم با برافروختن آتش و پریدن از روی آن، آخرین سه‌شنبه سال خورشیدی را جشن می‌گیرند و به استقبال نوروز می‌روند.

با تحقیق درباره چهارشنبه سوری در میابیم که در این روز، مردم با برگزاری مراسمی به منظور دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوها، از قدیم‌الایام تاکنون، آیین‌های خاصی را انجام می‌دهند. برای مثال، در شب چهارشنبه، برخی در گوشه‌ها و کناره‌های کویها و برزنها آتش‌های بزرگ می‌افروزند و از روی آنها می‌پرند و ترانه‌هایی مانند “سرخی تو از من، زردی من از تو” می‌خوانند.

جشن سور، به عنوان یک جشن بهاری، ریشه در آیین‌های کهن ایرانی دارد که هنوز هم در میان مردم و با اشکال مختلف در برخی از اقوام آریایی رواج دارد. واژه “سور” در زبان و ادبیات فارسی و برخی از گویش‌های ایرانی به معنای “جشن”، “مهمانی” و “سرخ” آمده است.

این جشن از زمان‌های بسیار دور در ایران مرسوم بوده است و مبدا چهارشنبه سوری کشور ایران است. قبل از ورود اسلام به ایران، سال ایرانی شامل ۱۲ ماه با ۳۰ روز بود و هر ماه اسم مشخصی داشت. اما پس از ورود اسلام، تقسیمات هفتگی نیز به تقویم اضافه شد. در ایران باستان، در پایان هر ماه، جشن و پای‌کوبی با نام “سور” مرسوم بوده است

با نزیدیک شدن به انتهای اسفند تاریخ دقیق چهارشنبه سوری 1402 و تدارک دیدن برای این جشن مهم پایان سال شروع می شود. برخی افراد که به دنبال داستان چهارشنبه سوری هستند با مطالعه کتاب های کهن و شاهنامه می توانند به ریشه این جشن دست پیدا کنند.

آداب و رسوم چهارشنبه سوری

یکی از رسوم سالانه و قدیمی مردم ایران، جشن سوری یا چهارشنبه سوری در ایران است. در این جشن، که قبل از نوروز برگزار می‌شود، مردم با برافروختن آتش و پریدن از روی آن، آخرین سه‌شنبه سال خورشیدی را جشن می‌گیرند و به استقبال نوروز می‌روند.

با تحقیق درباره چهارشنبه سوری در میابیم که در این روز، مردم با برگزاری مراسمی به منظور دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوها، از قدیم‌الایام تاکنون، آیین‌های خاصی را انجام می‌دهند. برای مثال، در شب چهارشنبه، برخی در گوشه‌ها و کناره‌های کویها و برزنها آتش‌های بزرگ می‌افروزند و از روی آنها می‌پرند و ترانه‌هایی مانند “سرخی تو از من، زردی من از تو” می‌خوانند.

جشن سور، به عنوان یک جشن بهاری، ریشه در آیین‌های کهن ایرانی دارد که هنوز هم در میان مردم و با اشکال مختلف در برخی از اقوام آریایی رواج دارد. واژه “سور” در زبان و ادبیات فارسی و برخی از گویش‌های ایرانی به معنای “جشن”، “مهمانی” و “سرخ” آمده است.

این جشن از زمان‌های بسیار دور در ایران مرسوم بوده است و مبدا چهارشنبه سوری کشور ایران است. قبل از ورود اسلام به ایران، سال ایرانی شامل ۱۲ ماه با ۳۰ روز بود و هر ماه اسم مشخصی داشت. اما پس از ورود اسلام، تقسیمات هفتگی نیز به تقویم اضافه شد. در ایران باستان، در پایان هر ماه، جشن و پای‌کوبی با نام “سور” مرسوم بوده است

با نزیدیک شدن به انتهای اسفند تاریخ دقیق چهارشنبه سوری 1402 و تدارک دیدن برای این جشن مهم پایان سال شروع می شود. برخی افراد که به دنبال داستان چهارشنبه سوری هستند با مطالعه کتاب های کهن و شاهنامه می توانند به ریشه این جشن دست پیدا کنند.

نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 0

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 16
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 6
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 31
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 44
  • بازدید ماه : 106
  • بازدید سال : 259
  • بازدید کلی : 259
  • <
    پیوندهای روزانه
    آرشیو
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی